داستان تازه‌ترین فیلم کریستوفر نولان با نظریه کوانتومی فضا-زمان ارتباط دارد

فیلم‌نامه‌ی آن با نظریه‌ی کوآنتومی فضا-زمان

تازه‌ترین اطلاعات منتشرشده از فیلم مورد انتظار و ناشناخته‌ی کریستوفر نولان، خبر از ارتباط داشتن فیلم‌نامه‌ی آن با نظریه‌ی کوآنتومی فضا-زمان می‌دهند.
بر کسی پوشیده نیست که بعد از آفرینش سه‌گانه‌ی «شوالیه تاریکی» (The Dark Knight) توسط کریستوفر نولان و اکران فیلم‌های معرکه‌ای مانند «حیثیت» (The Prestige)، «تلقین» (Inception) و صد البته «میان‌ستاره‌ای» (Interstellar) که جیمز برادینلی به آن نمره‌ی چهار از چهار و القابی همچون نفس‌گیر و امیدبخش را داد،

او جایگاهی کم مثل‌ومانند را نزد طرفداران قصه‌های کامیکی و دوست‌داران سینمای علمی-تخیلی یافت؛ فیلم‌سازی که دائما با آثار خود به ژانرها و زیرژانرهای گوناگون سرک می‌کشد و چه با روایتِ سه تایم‌لاینی‌اش در «دانکرک» (Dunkirk)، چه با روایت برعکس قصه در «ممنتو» (Memento) و چه با داستان‌گویی میخکوب‌کننده و پرشده از قوانین گوناگون فیزیکی‌اش در Interstellar، بارها و بارها در فیلم‌های خود با عنصر «زمان» بازی کرده است.

آثاری غیراقتباسی و اورجینال

نولان حتی به تایید بسیاری از مخالفانش، فیلم‌سازی است که در سال ۲۰۱۰ میلادی و با Inception به همگان نشان داد که سینما هنوز هم می‌تواند آثاری غیراقتباسی و اورجینال با سنگین‌ترین بودجه‌ها را بسازد و به سودآوری و جلب نظر مثبت منتقدان و تماشاگران نیز برسد. تازه آن فیلم نشان داد که برخلاف ادعاهای بسیاری از کارگردان‌های قدیمی‌تر، مخاطب عام امروز، ابدا راحت‌طلب و بی‌دغدغه نیست و اگر با فیلم لایق توجهی طرف باشد، ترسی از گام برداشتن در یک فیلم‌نامه‌ی پیچیده و پرشده از رمز و رازهای گوناگون نیز ندارد. این همان مسیری است که نولان با دیگر فیلم‌هایش هم پیمود که طی کردنش نیز بارها و بارها، منجر به ساخت بلاک‌باسترهایی هنری و معدود نامزدهای پرفروش جوایز اصلی مراسمی همچون اسکار شد.

اصولا وقتی که صحبت از فیلم جدید هر فیلم‌سازی به میان بیاید، تا وقتی که از نام، موضوع دقیق و فهرست پرستاره‌ی بازیگران آن چیزی به انتشار نرسد، امکان ندارد که در دنیای اینترنت شاهد تِرِند (Trend) شدن اثر مورد بحث باشیم. اما از آن‌جایی که نولان «هر» فیلم‌سازی نیست، از همان زمان اعلام رسمی پخش فیلمش در تابستان سال ۲۰۲۰، شاهد انتشار شایعه‌ها و اخبار کوچک و بزرگ و از همه مهم‌تر، واکنش هیجانی اکثر مخاطبان نسبت به تک‌تک این موارد بوده‌ایم.

منهای شایعه‌هایی که همان‌قدر که برخی رسانه‌ها آن‌ها را درست می‌خواندند، بعضی از ژورنالیست‌های دیگر نیز آن‌ها را غیر قابل اعتماد صدا می‌زدند، تا پیش از این ما فقط از گستردگی و خلاقیت فیلم جدید نولان، نقش‌آفرینی جان دیوید واشینگتن، رابرت پتینسون و الیزابت دبیکی در آن، قرار گرفتن وظیفه‌ی تدوینش بر دوش جنیفر لیم و اکران این اثر در تاریخ جمعه، ۲۷ تیر ماه سال ۱۳۹۹ شمسی (۱۷ ژوئیه ۲۰۲۰ میلادی) خبر داشتیم.

شباهت فیلم به شاهکاری با نام Inception

اما بر پایه‌ی جدیدترین اطلاعات منتشرشده توسط هالیوود ریپورتر، در دنیای تازه‌ترین اثر این کارگردان بریتانیایی، با داستانی ماندگار و ماجراجویانه مواجه می‌شویم که با نظریه‌ی فضا-زمان (The Time Continuum که چگونگی شکل‌گیری فضا و زمان براساس علم کوآنتوم را توضیح می‌دهد) هم سر کار و دارد و از برخی جهات بی‌شباهت به شاهکاری با نام Inception نیست. ولی داده‌های رسمی و معتبر بیان‌شده، فارغ از اهمیت ذاتی خودشان هم برای تماشاگران مهم شده‌اند؛ به آن دلیل که باتوجه‌به اشاره به شباهت داشتن سبک داستان‌گویی اثر با Inception در دل آن‌ها، حالا بعضی از مخاطبان به شایعه‌ای که می‌گفت قسمتی از کلیت داستان ساخته‌ی مورد بحث شبیه به ترکیبی از قصه‌ی فیلم North By Northwest آلفرد هیچکاک با همین محصول علمی-تخیلی خود نولان خواهد بود نیز امیدوار شده‌اند.

آن‌هایی که هیچ آشنایی خاصی با فیلم نام‌برده از آلفرد هیچکاک بزرگ یعنی «شمال از شمال غربی» ندارند، باید همین‌قدر بدانند که داستان‌گویی آن فیلم، حول‌وحوش فرار مردی که به اشتباه متهم به قتل شده است از دست قانون و همراهی وی با زنی مرموز می‌چرخد. بااین‌حال همان‌طور که گفته شد، برخلاف مابقی اطلاعاتِ داده‌شده در این خبر، ارتباط داشتن یا نداشتن قسمتی از حس‌وحال جدیدترین اثر کریس نولان با North By Northwest، همچنان شایعه‌ای محسوب می‌شود که بسیاری از انسان‌ها نیز آن را به‌صورت کامل رد کرده‌اند.

ارتباط فیلم با نظریه‌ی The Time Continuum

در هر حالت، فعلا هیجان‌انگیزترین خبر موردی نیست غیر از آن که گره خوردن فیلم‌نامه‌ی جدید نولان به نظریه‌ی The Time Continuum، احتمالا هم‌معنی با وجود سفرهایی به گذشته یا آینده در ثانیه‌های فیلم بعدی او خواهد بود؛ عنصری که حتی فکر کردن به کارهایی که نولان با قصه‌گویی‌های جذب‌کننده‌ی خود و توجهات همیشگی‌اش به داستان‌گویی‌های تصویری بزرگانی چون هیچکاک و دیوید لین (کارگردان فیلم Lawrence of Arabia) می‌تواند با آن به سرانجام برساند، توانایی پراندن هوش از سر مخاطبان را دارد. تا به امروز، هیچ کارگردانی به جز سازنده‌ی «شوالیه‌ی تاریکی» نتوانسته است آن‌قدر تماشاگران را جذب خود کند که هشت فیلمش درون فهرستِ ۲۵۰ فیلم برتر تاریخ از نگاه کاربران در وب‌سایت IMDb جای بگیرند و حالا فقط باید دید که آیا با اکران اثری که در ادامه از راه خواهد رسید، این فیلم‌ساز بریتانیایی مورد احترام تعداد آثارش در آن فهرست را به عدد ۹ نیز می‌رساند؟