کتاب صوتی
کاراکترها معمولا پیچیدهترین بخشهای یک فیلمنامهاند. احساس کردهایم، تجربهکردهایم و یا به این باور رسیدهایم که فیلمهای شخصیتمحور در نهایت نسبت به فیلمهایی که تمرکز را فقط روی داستان میگذارند، دیرتر فراموش میشوند. با اینکه فیلمهایی هم با فیلمنامه و کاراکترهای جذاب وجود دارند ، اما همیشه فیلمهای شخصیت محور را دوست داشتنیتر بودهاند. تابحال چند بار برایتان اتفاق افتاده است که استفاده شاهکارانه از کاراکترها برای گفتن داستان، شما را شگفتزده کرده است؟ این وقتی است که داستان یک شخصیت را شرح میدهند که این خود قسمت اصلی فیلمنامه یک فیلم میشود. و اکثرا هم فیلمهای شخصیت محوراند که بهترین بازی را از بازیگران میگیرند. با این مقدمه مروری بر بهترین فیلمهای شخصیتمحور داریم، البته که در این لیست اولویتبندی خاصی مدنظر نیست.
همشهری کین – ۱۹۴۱ Citizen Kane
بهترین فیلم آمریکایی ساختهشده، اتفاقا یک فیلم شخصیتمحور نیز هست. «همشهری کین» Citizen Kane زندگی چارلز فاستر کین Charles Foster Kane (با بازی اورسون ولز Orson Welles)، ناشر یک روزنامه معروف را شرح میدهد که قبل از مرگ، جملهای اسرارآمیزی را به زبان میآورد که توجه روزنامهنگاری را به خود جلب کرده و او را به یافتن معنای آن وا میدارد. «همشهری کین» یک بررسی گیجکننده از ذات انسان است، فیلمی است که تقریبا همه جنبههای فیلمسازی را تحتتاثیر خود قرار دادهاست . روح انسان که زمانی سرشار از جاهطلبی و آرزو است. زندگی کین با تصویرهای از مصاحبههایی از گذشته که تغییر او از یک جوانایدهآلگرا به یک سرمایهدار آدمکش نشان میدهند، برای ما آشکار میشوند. رازهای این مرد، سیر زندگی، رویاها، احساسات و آرزوهایش شاکله اصلی این فیلماند. و بیشاز ۷ دهه بعد، چارلز فاستر کین، هنوز هم یکی از مبهمترین شخصیتهای سینماست. راننده تاکسی – ۱۹۷۶ Taxi Driver
احتمالا هیج فیلمی تاکنون در مجذوب، درگیر و مشوش کردن تماشاگرانش به اندازه «راننده تاکسی» Taxi Driver موفق نبودهاست، به نحوی که این شیفتگی عمدتا مربوط به تحول شخصیت اصلی داستان و غرقشدنش در دیوانگی و پارانویا است و کمتر مدیون فیلمنامه فیلم است. شاهکار مارتین اسکورسیزی یک اعتراض خاموش به جنگ ویتنام و نسلی است که این آشوب را شاهد بود و جهنمی که در جنگلهای ویتنام بود را به چشم دید. و اسکورسیزی با مهارت سینماییاش،یک مرد را که از اجتماع فراری است ، دید تراویس بیکل با بازی رابرت دنیرو به تصویر کشید. این داستان نجات یافتن تراویس در دنیایی که قبلا برخلاف حالا، با آن آشنا بوده است، خود معمای داستان است. گاو خشمگین – ۱۹۸۰ Raging Bull
« گاو خشمگین» Raging Bull به نظر بهترین فیلم زندگینامهای است که تابحال ساختهشدهاست. پر پیچ و خم، قانعکننده و دلخراش است. تناقض واضح زندگی یک مرد توی رینگ مسابقه و بیرون آن است که زندگی جیک لاموتا را دیدنی و جذاب میکند. وسواسها، جاهطلبیها ، آرزوها، عشق و خشماش. وقتی مردی را با کشمکش دایٔمی این مرد و نفس درونیاش که روحش را در طول زندگیاش آزار دادهاند میبینیم که با رنجاندن آدمهایی که دوستش دارند زندگیاش را خراب میکند و ، احساساتی شویم. زندگی و آدمهایش سیاه و سفید نیستند، همان لایههای فوقالعاده رنگی که در همه ما به ظور ذاتی وجود دارند، نهایتا ما را به ادمهایی که هستیم تبدیل کردهاست. اگر به دنبال فیلمهای شخصیتمحور هستید «گاو خشمگین» بهترین گزینه برای شماست. پدرخوانده – ۱۹۷۲ The Godfather
«پدرخوانده» The Godfather نمونهای کلاسیک از یک فیلم با تلفیق ماهرانه فیلمنامه و کاراکتر است. فیلم داستان یک ریٔیس قدیمی و قدرتمند مافیایی است که توسط گانگسترهای مخالفش تیر میخورد، که به دستبه کار شدن جوانترین پسرش و جلو آمدن وی برای محافظت از خانوادهاش منجر میشود. این داستانی است که نیاز به پرداختن به شخصیتها دارد.فرنسیس فورد کاپولا Francis Ford Coppola در ابتدا مایکل را به عنوان یک قهرمان جوان، جذاب و ایدهآلگرا اخلاقمدار نشان میدهد که این وی را از کسب و کار خانوادگیاشان دور میکند. با این وجود، اتفاقاتی که طی فیلم میافتند به آرامی مایکل را به سمت دنیای تاریک و تراژیک جرم و خشونت سوق میدهند به حدی که او به خلافکارترین خانواده تبدیل میشود. تحول مایکل از یک پسربچه دانشگاهی بیگناه به یک گانگستر سنگدل تمرکز اصلی داستان فیلم «پدرخوانده» است. پدرخوانده –قسمت دوم- ۱۹۷۴ The Godfather
تفکیک دو قسمت اول فیلمهای «پدرخوانده» از هم ،کار بسیار سختی است چرا که قسمت دوم نسبت به قسمت اول به خاطر وابستگیهای داستان و شخصیتهایشان به تنهایی کامل نیست. با این حال، در قسمت دوم است که با همه زوایای شخصیت کاراکترها آشنا میشویم. کاپولا روحیه شخصیت اصلی را بررسی میکند و با به وجود آوردن صحنههایی همزمان از زندگی پدرش و رسیدن او به قدرت ارزشهایش را با چالش میکشد.تصویر به قدرت رسیدن ویتو به عنوان یک گانگستر و افول مایکل به عنوان یک انسان «پدرخوانده –قسمت دوم» را به یکی از شخصیت محورترین فیلمهای سینما تبدیل میکند. استاد – ۲۰۱۲ The Master
پل توماس اندرسن Paul Thomas Anderson، که بیشک بهترین فیلمساز آمریکایی معاصر است، وقتی به شخصیتپردازی میرسد، یک حرفهای تمامعیار است. و در فیلم «استاد» The Master درامی درباره مذهب ساینتولوژی که طنز بود و در سال ۲۰۱۲ ساتخته شد، اندرسن در این فیلم که تقریبا داستانی نداشت، به شدت به شخصیت کاراکترهایش پرداخت. این فیلم یک رویداد موزیکال ارکستری را برای دو موزیسین کلاسیک با تجربه، یوآکین فونیکس Joaquin Phoenix و فیلیپ سیمور هافمن Philip Seymour Hoffman به زیبایی به تصویر میکشد. اندرسن دو کاراکتر متضاد فردی کویٔل و لنکستر داد را در مقابل هم قرار میدهد، کار عجیبی که به هیجانانگیز شدن، اعتیادآورتر و جذاب شدن فیلم میانجامد. خون به پا خواهد شد – ۲۰۰۷ There Will Be Blood
یکی از بهترین فیلمهایی که در این قرن ساختهشدهاست «خون به پا خواهد شد» There Will Be Blood است، داستانی حماسی از طمع، قدرت و جاهطلبی که در اصل یک تراژدی کلاسیک آمریکایی خالص است. فیلم روی تحول دنیل پلینویو Daniel Plainview با بازی دنیل دی لوییس Daniel Day-Lewis که به سمت جاهطلبیهایی آشفته و کشیده میشود. پل توماس اندرسن Paul Thomas Anderson در کارهای شخصیت محور بار دیگر درخشید. در ۱۵ دقیقه اول این فیلم ، بدون رد و بدل شدن حتی یک دیالوگ کاراکتر پلینویو را به عنوان مرد سختکوشی که به دنبال موفقیت در کار نفت است به خوبی معرفی میشود. فیلم در مورد احساسات، افکار و وجدان کاراکترها است، بهطوری که پلینویوایی که مردی است که به تنهایی موفقیتی برای خودش فراهم کردهاست و آدمهای مورد غضیب و تحقیر وی را سر به نیست میکند . دنیل کاراکتری است که هیچوقت قدیمی نمیشود. کاراکتری که همیشه مورد بررسی، بحث خواهد بود. مگنولیا -۱۹۹۹ Magnolia
تعجبی ندارد که وقت بحث شخصیتپردازی میشود دوباره به اسم پل توماس اندرسن برمیخوریم. «مگنولیا» Magnolia هم یکی از بهترین کارهای وی است. آندرسن رابطهاش با سینما را در این فیلم که بررسی کامل از کاراکترها برای یافتن خوشحالی، بخشایندگی و معناست. احتمالا هیچ فیلم آمریکایی دیگری از ۲۰ سال پیش تا الان موفق نشدهبود همانند این فیلم چنین تاثیری احساس روی ما بگذارد آن لحظههای حساس ، لحظههای خوشبختی خالصانه،عشق و عذاب و دلشکستنهایی که کاراکترهای در این فیلم احساس میکنند این فیلم را به یکی از بهترین فیلمهای شخصیتمحورانه تبدیل کردهاست و یکی از بهترین، رضایتبخشترین بررسیهای شخصیتی است که تاکنون انجام شده است. پسرانگی – ۲۰۱۴ Boyhood
وقتی اسم ریچارد لینکلینر Richard Linklater به وسط میآید، مطمئن هستید که از یک فیلمنامه خبری نیست، بلکه تمام فیلم راجع به زندگی و تحولات کاراکترهای فیلم در طول زمان خواهد بود. عدم پیروی لینکلینر از روال عادی و استفادهاز سینمای واقعی که به بازیگرانش این اجازه را میدهد در طول فیلمهایش به طور طبیعی پیر شوند که این یک فیلم را یک تجربه تاثیرگذار وهیجانانگیز سینمایی میسازد.شاهکار سال ۲۰۱۴اش،«پسرانگی» Boyhood دوازده سال زندگی پسربجه تا تبدیل شدن به یک نوجوان دانشجو را به تصویر میکشد. لینکلیتر فیلم را در عرض ۱۲ سال فیلمبرداری کنند، که باعث شد بازیگران همانند جریان داستان به طور عادی بزرگ شوند و کاراکترشان را واقعی جلوه دهند. این فیلم به خاطر نداشتن روایتی خاص شاید به مذاق همه خوش نیاید. اما لینکلیتر از ما میپرسد: ایا زندگی ما نیز فیلمنامه دارد؟ ما همگی کاراکترهای زندگیمان هستیم. ما احساسات و مراحل مختلفی را طی میکنیم. ما نیازی به اتفاق خاصی نداریم چرا که زندگی به خودی خود بزرگترین اتفاقی است که باری ما افتادهاست. نقل قولی از شکسپیر میگوید: زندگی یک صحنه نمایش است، که تمامی آدمها بازیگرانش هستند. دیوانه از قفس پرید – ۱۹۷۵ One Flew Over the Cuckoo’s Nest
فیلم کلاسیک میلوش فورمن Milos Forman، «دیوانه از قفس پرید» One Flew Over the Cuckoo’s Nest یک داستان ناراحتکننده از تخریب روحیه انسانها، و ظلمی که از جانب روحی شیطانی در یک اسایشگاه روانی بر آنها میشود است. جک نیکلسون در نقش فراموش نشدنی رندل مکمورفی نماد آزادی، تحول، تخطی برای یک نسل است. این فیلم با کاراکترهای جذاب، شخصیت های ثابت و از نظر نوشتاری فوقالعاده است که این خود با وجود نبود یک فیلم نامه مشخص، فیلم را جذاب میسازد. مکمورفی ما را همراه خودش به سفری میبرد و در این سفر به ما درباره زیبایی روحیه انسانی، معنای حقیقی و اصلی خوشحالی و احساسات حقیقی انسان نسبت به عشق یاد میدهد.
بهترین فیلم آمریکایی ساختهشده، اتفاقا یک فیلم شخصیتمحور نیز هست. «همشهری کین» Citizen Kane زندگی چارلز فاستر کین Charles Foster Kane (با بازی اورسون ولز Orson Welles)، ناشر یک روزنامه معروف را شرح میدهد که قبل از مرگ، جملهای اسرارآمیزی را به زبان میآورد که توجه روزنامهنگاری را به خود جلب کرده و او را به یافتن معنای آن وا میدارد. «همشهری کین» یک بررسی گیجکننده از ذات انسان است، فیلمی است که تقریبا همه جنبههای فیلمسازی را تحتتاثیر خود قرار دادهاست . روح انسان که زمانی سرشار از جاهطلبی و آرزو است. زندگی کین با تصویرهای از مصاحبههایی از گذشته که تغییر او از یک جوانایدهآلگرا به یک سرمایهدار آدمکش نشان میدهند، برای ما آشکار میشوند. رازهای این مرد، سیر زندگی، رویاها، احساسات و آرزوهایش شاکله اصلی این فیلماند. و بیشاز ۷ دهه بعد، چارلز فاستر کین، هنوز هم یکی از مبهمترین شخصیتهای سینماست. راننده تاکسی – ۱۹۷۶ Taxi Driver
احتمالا هیج فیلمی تاکنون در مجذوب، درگیر و مشوش کردن تماشاگرانش به اندازه «راننده تاکسی» Taxi Driver موفق نبودهاست، به نحوی که این شیفتگی عمدتا مربوط به تحول شخصیت اصلی داستان و غرقشدنش در دیوانگی و پارانویا است و کمتر مدیون فیلمنامه فیلم است. شاهکار مارتین اسکورسیزی یک اعتراض خاموش به جنگ ویتنام و نسلی است که این آشوب را شاهد بود و جهنمی که در جنگلهای ویتنام بود را به چشم دید. و اسکورسیزی با مهارت سینماییاش،یک مرد را که از اجتماع فراری است ، دید تراویس بیکل با بازی رابرت دنیرو به تصویر کشید. این داستان نجات یافتن تراویس در دنیایی که قبلا برخلاف حالا، با آن آشنا بوده است، خود معمای داستان است. گاو خشمگین – ۱۹۸۰ Raging Bull
« گاو خشمگین» Raging Bull به نظر بهترین فیلم زندگینامهای است که تابحال ساختهشدهاست. پر پیچ و خم، قانعکننده و دلخراش است. تناقض واضح زندگی یک مرد توی رینگ مسابقه و بیرون آن است که زندگی جیک لاموتا را دیدنی و جذاب میکند. وسواسها، جاهطلبیها ، آرزوها، عشق و خشماش. وقتی مردی را با کشمکش دایٔمی این مرد و نفس درونیاش که روحش را در طول زندگیاش آزار دادهاند میبینیم که با رنجاندن آدمهایی که دوستش دارند زندگیاش را خراب میکند و ، احساساتی شویم. زندگی و آدمهایش سیاه و سفید نیستند، همان لایههای فوقالعاده رنگی که در همه ما به ظور ذاتی وجود دارند، نهایتا ما را به ادمهایی که هستیم تبدیل کردهاست. اگر به دنبال فیلمهای شخصیتمحور هستید «گاو خشمگین» بهترین گزینه برای شماست. پدرخوانده – ۱۹۷۲ The Godfather
«پدرخوانده» The Godfather نمونهای کلاسیک از یک فیلم با تلفیق ماهرانه فیلمنامه و کاراکتر است. فیلم داستان یک ریٔیس قدیمی و قدرتمند مافیایی است که توسط گانگسترهای مخالفش تیر میخورد، که به دستبه کار شدن جوانترین پسرش و جلو آمدن وی برای محافظت از خانوادهاش منجر میشود. این داستانی است که نیاز به پرداختن به شخصیتها دارد.فرنسیس فورد کاپولا Francis Ford Coppola در ابتدا مایکل را به عنوان یک قهرمان جوان، جذاب و ایدهآلگرا اخلاقمدار نشان میدهد که این وی را از کسب و کار خانوادگیاشان دور میکند. با این وجود، اتفاقاتی که طی فیلم میافتند به آرامی مایکل را به سمت دنیای تاریک و تراژیک جرم و خشونت سوق میدهند به حدی که او به خلافکارترین خانواده تبدیل میشود. تحول مایکل از یک پسربچه دانشگاهی بیگناه به یک گانگستر سنگدل تمرکز اصلی داستان فیلم «پدرخوانده» است. پدرخوانده –قسمت دوم- ۱۹۷۴ The Godfather
تفکیک دو قسمت اول فیلمهای «پدرخوانده» از هم ،کار بسیار سختی است چرا که قسمت دوم نسبت به قسمت اول به خاطر وابستگیهای داستان و شخصیتهایشان به تنهایی کامل نیست. با این حال، در قسمت دوم است که با همه زوایای شخصیت کاراکترها آشنا میشویم. کاپولا روحیه شخصیت اصلی را بررسی میکند و با به وجود آوردن صحنههایی همزمان از زندگی پدرش و رسیدن او به قدرت ارزشهایش را با چالش میکشد.تصویر به قدرت رسیدن ویتو به عنوان یک گانگستر و افول مایکل به عنوان یک انسان «پدرخوانده –قسمت دوم» را به یکی از شخصیت محورترین فیلمهای سینما تبدیل میکند. استاد – ۲۰۱۲ The Master
پل توماس اندرسن Paul Thomas Anderson، که بیشک بهترین فیلمساز آمریکایی معاصر است، وقتی به شخصیتپردازی میرسد، یک حرفهای تمامعیار است. و در فیلم «استاد» The Master درامی درباره مذهب ساینتولوژی که طنز بود و در سال ۲۰۱۲ ساتخته شد، اندرسن در این فیلم که تقریبا داستانی نداشت، به شدت به شخصیت کاراکترهایش پرداخت. این فیلم یک رویداد موزیکال ارکستری را برای دو موزیسین کلاسیک با تجربه، یوآکین فونیکس Joaquin Phoenix و فیلیپ سیمور هافمن Philip Seymour Hoffman به زیبایی به تصویر میکشد. اندرسن دو کاراکتر متضاد فردی کویٔل و لنکستر داد را در مقابل هم قرار میدهد، کار عجیبی که به هیجانانگیز شدن، اعتیادآورتر و جذاب شدن فیلم میانجامد. خون به پا خواهد شد – ۲۰۰۷ There Will Be Blood
یکی از بهترین فیلمهایی که در این قرن ساختهشدهاست «خون به پا خواهد شد» There Will Be Blood است، داستانی حماسی از طمع، قدرت و جاهطلبی که در اصل یک تراژدی کلاسیک آمریکایی خالص است. فیلم روی تحول دنیل پلینویو Daniel Plainview با بازی دنیل دی لوییس Daniel Day-Lewis که به سمت جاهطلبیهایی آشفته و کشیده میشود. پل توماس اندرسن Paul Thomas Anderson در کارهای شخصیت محور بار دیگر درخشید. در ۱۵ دقیقه اول این فیلم ، بدون رد و بدل شدن حتی یک دیالوگ کاراکتر پلینویو را به عنوان مرد سختکوشی که به دنبال موفقیت در کار نفت است به خوبی معرفی میشود. فیلم در مورد احساسات، افکار و وجدان کاراکترها است، بهطوری که پلینویوایی که مردی است که به تنهایی موفقیتی برای خودش فراهم کردهاست و آدمهای مورد غضیب و تحقیر وی را سر به نیست میکند . دنیل کاراکتری است که هیچوقت قدیمی نمیشود. کاراکتری که همیشه مورد بررسی، بحث خواهد بود. مگنولیا -۱۹۹۹ Magnolia
تعجبی ندارد که وقت بحث شخصیتپردازی میشود دوباره به اسم پل توماس اندرسن برمیخوریم. «مگنولیا» Magnolia هم یکی از بهترین کارهای وی است. آندرسن رابطهاش با سینما را در این فیلم که بررسی کامل از کاراکترها برای یافتن خوشحالی، بخشایندگی و معناست. احتمالا هیچ فیلم آمریکایی دیگری از ۲۰ سال پیش تا الان موفق نشدهبود همانند این فیلم چنین تاثیری احساس روی ما بگذارد آن لحظههای حساس ، لحظههای خوشبختی خالصانه،عشق و عذاب و دلشکستنهایی که کاراکترهای در این فیلم احساس میکنند این فیلم را به یکی از بهترین فیلمهای شخصیتمحورانه تبدیل کردهاست و یکی از بهترین، رضایتبخشترین بررسیهای شخصیتی است که تاکنون انجام شده است. پسرانگی – ۲۰۱۴ Boyhood
وقتی اسم ریچارد لینکلینر Richard Linklater به وسط میآید، مطمئن هستید که از یک فیلمنامه خبری نیست، بلکه تمام فیلم راجع به زندگی و تحولات کاراکترهای فیلم در طول زمان خواهد بود. عدم پیروی لینکلینر از روال عادی و استفادهاز سینمای واقعی که به بازیگرانش این اجازه را میدهد در طول فیلمهایش به طور طبیعی پیر شوند که این یک فیلم را یک تجربه تاثیرگذار وهیجانانگیز سینمایی میسازد.شاهکار سال ۲۰۱۴اش،«پسرانگی» Boyhood دوازده سال زندگی پسربجه تا تبدیل شدن به یک نوجوان دانشجو را به تصویر میکشد. لینکلیتر فیلم را در عرض ۱۲ سال فیلمبرداری کنند، که باعث شد بازیگران همانند جریان داستان به طور عادی بزرگ شوند و کاراکترشان را واقعی جلوه دهند. این فیلم به خاطر نداشتن روایتی خاص شاید به مذاق همه خوش نیاید. اما لینکلیتر از ما میپرسد: ایا زندگی ما نیز فیلمنامه دارد؟ ما همگی کاراکترهای زندگیمان هستیم. ما احساسات و مراحل مختلفی را طی میکنیم. ما نیازی به اتفاق خاصی نداریم چرا که زندگی به خودی خود بزرگترین اتفاقی است که باری ما افتادهاست. نقل قولی از شکسپیر میگوید: زندگی یک صحنه نمایش است، که تمامی آدمها بازیگرانش هستند. دیوانه از قفس پرید – ۱۹۷۵ One Flew Over the Cuckoo’s Nest
فیلم کلاسیک میلوش فورمن Milos Forman، «دیوانه از قفس پرید» One Flew Over the Cuckoo’s Nest یک داستان ناراحتکننده از تخریب روحیه انسانها، و ظلمی که از جانب روحی شیطانی در یک اسایشگاه روانی بر آنها میشود است. جک نیکلسون در نقش فراموش نشدنی رندل مکمورفی نماد آزادی، تحول، تخطی برای یک نسل است. این فیلم با کاراکترهای جذاب، شخصیت های ثابت و از نظر نوشتاری فوقالعاده است که این خود با وجود نبود یک فیلم نامه مشخص، فیلم را جذاب میسازد. مکمورفی ما را همراه خودش به سفری میبرد و در این سفر به ما درباره زیبایی روحیه انسانی، معنای حقیقی و اصلی خوشحالی و احساسات حقیقی انسان نسبت به عشق یاد میدهد.
دیدگاه ها