کتاب صوتی
به گزارش دی ال فارس، رضا میرکریمی به دلیل تهیه کنندگی فیلم ‘ما همه با هم هستیم ‘ انتقاد کرد و نوشت:
وقتی نام دبیر چندساله جشنواره جهانی فیلم فجر را که مدعی جریان فرهیخته سینمایی در ایران است، برتهیهکنندگی یکی از مبتذلترین فیلمهای ساخته شده امسال میبینیم باید به حال سینمای ملی ایران گریست.
کمال تبریزی تقریباً در حال تبدیل شدن به یکی از جلفسازترین فیلمسازان ایران میشود و در اینباره اشتهای عجیبی برای سبقتگرفتن از باقی مبتذلسازان از خود نشان میدهد. تبریزی همان فیلمسازی است که در کارنامه او آثار قابل اعتنا و احترامی، چون «مهر مادری» و «شیدا» وجود دارد، ولی کارش به جایی رسیده است که سینمای صرفاً تجاری بیمحتوا را به هرچیز دیگری ترجیح میدهد، اما اینکه در این وادی او توانسته سینماگری، چون رضا میرکریمی را نیز با خود همراه کند جای تأمل بسیاری دارد. البته این خود یک نشانه است تا ما بدانیم سرنخ اصلی و واقعی فروغلتیدن سینمای ایران در وضعیتی چنین ضدفرهنگی دقیقاً کجاست و این نابسامانیهای محتوایی از کجا آب میخورد. پروژه سینمایی «ما همه با هم هستیم» از زمان کلیدخوردن در سال گذشته به دلیل هزینه ۲۰ میلیاردی که گفته میشد برای آن اختصاص داده شده و پربازیگر بودنش خبرساز شد و میشد از همان موقع به دلیل رویکرد سینمایی کمال تبریزی به سینمای بیمحتوا و سخیف حدس زد که قرار است دقیقاً چه اثری از کار دربیاید، اما نام رضا میرکریمی به عنوان تهیهکننده چنین پروژهای تا حدودی عجیب به نظر میرسید. همکاری و همراهی برخی سینماگران که از آنها انتظار میرود بعد فرهیخته سینمای ایران را ارتقا دهند، در پروژههایی که هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ محتوایی دارای ابهامات و اشکالات زیادی هستند، خبر خوبی نیست. آنها که سالها دم از سینمای اندیشه ورز میزدند و برای مخاطب عام در سینما جایگاهی قائل نبودند، حالا نمیتوانند خود را از وسوسه پولهایی که از این طریق در سینمای تجاری به دست میآید، مصون بدارند و وارد بازی مبتذل سینمای صرفاً تجاری و بیمحتوا نشوند. ظاهراً روز به روز تعداد سینماگران متعهدی که بتوان روی دلسوزی آنها برای سینمای ایران حساب باز کرد، کاسته میشود.
کمال تبریزی تقریباً در حال تبدیل شدن به یکی از جلفسازترین فیلمسازان ایران میشود و در اینباره اشتهای عجیبی برای سبقتگرفتن از باقی مبتذلسازان از خود نشان میدهد. تبریزی همان فیلمسازی است که در کارنامه او آثار قابل اعتنا و احترامی، چون «مهر مادری» و «شیدا» وجود دارد، ولی کارش به جایی رسیده است که سینمای صرفاً تجاری بیمحتوا را به هرچیز دیگری ترجیح میدهد، اما اینکه در این وادی او توانسته سینماگری، چون رضا میرکریمی را نیز با خود همراه کند جای تأمل بسیاری دارد. البته این خود یک نشانه است تا ما بدانیم سرنخ اصلی و واقعی فروغلتیدن سینمای ایران در وضعیتی چنین ضدفرهنگی دقیقاً کجاست و این نابسامانیهای محتوایی از کجا آب میخورد. پروژه سینمایی «ما همه با هم هستیم» از زمان کلیدخوردن در سال گذشته به دلیل هزینه ۲۰ میلیاردی که گفته میشد برای آن اختصاص داده شده و پربازیگر بودنش خبرساز شد و میشد از همان موقع به دلیل رویکرد سینمایی کمال تبریزی به سینمای بیمحتوا و سخیف حدس زد که قرار است دقیقاً چه اثری از کار دربیاید، اما نام رضا میرکریمی به عنوان تهیهکننده چنین پروژهای تا حدودی عجیب به نظر میرسید. همکاری و همراهی برخی سینماگران که از آنها انتظار میرود بعد فرهیخته سینمای ایران را ارتقا دهند، در پروژههایی که هم به لحاظ مالی و هم به لحاظ محتوایی دارای ابهامات و اشکالات زیادی هستند، خبر خوبی نیست. آنها که سالها دم از سینمای اندیشه ورز میزدند و برای مخاطب عام در سینما جایگاهی قائل نبودند، حالا نمیتوانند خود را از وسوسه پولهایی که از این طریق در سینمای تجاری به دست میآید، مصون بدارند و وارد بازی مبتذل سینمای صرفاً تجاری و بیمحتوا نشوند. ظاهراً روز به روز تعداد سینماگران متعهدی که بتوان روی دلسوزی آنها برای سینمای ایران حساب باز کرد، کاسته میشود.
دیدگاه ها